Assalamualaikum, peeps :)
Hari ni hari ke 7 Ramadhan, masih lagi sihat. Aku pon selsema je ni xD !

Semalam aku rasa sedih sangat. Huh. Aku tak tahu kenapa.
Sebenarnya, aku rindu gila kat Khairul Izwan. Rindu gila ah.
Dia kawan aku yang innocent .________.
Ramai yang tanya siapa dia bagi aku. Kawan adik atau abang.
Even aku dengan dia tak ada pertalian darah, aku anggap dia macam adik aku.

Maaf tak ada gambar dia .______.
Dia hitam manis. Berkaca mata. Murah dengan senyuman.
Aku rapat jugak dengan dia waktu tadika as he always alone.
Aku, Yah memang suka usik dia. Hihihihi.
Ohh, lupa nak cakap. Orang panggil dia Iwan.
Waktu tadika kan , dia suka menjodohkan orang.
Dia jodohkan aku dengan sorang budak neh. Lelaki lah pastinya. Boleh tahan comel. Nama?
Sorry , I didn't remember. Hello! I was only 6 years old little girl :)

Masuk sekolah rendah, aku dah jarang jumpa dia even kami satu sekolah.
Maybe sebab kitaorang tak satu kelas =='
Tapi, aku ingat waktu darjah 1 kitaorang masuk persembahan Hari Kemerdekaan sama sama. Urghhh, seronok sangat. Nyanyi lah. Menari lah.
Waktu tu kecik lagi, apalah erti malu waktu tu. Muehehehehe -_________-

When I was in Standard Three, aku jadi Pengawas Percubaan.
Gilaaa. Do you believe on it? Tolong ah percaya. Hehehehe :]
Aku jaga kelas Iwan waktu tu .__.
Then, waktu tu aku baru tahu yang dia baru lepas Operation dan kepala dia tak boleh sentuh. Ada kesan kesan jahit.
Tapi waktu tu budak kelas dia nakal, suka sangat pegang kat tempat jahit tu.
Ada budak perempuan tu cakap dekat aku pasal Iwan.
Aku pon cakap,
'' Jangan ada yang usik kepala Iwan, nanti saya bagitahu cikgu ''
Well, aku memang suka pura pura katang to protect him. Even aku ngeri tengok kesan jahit tu. Lepas tu, Iwan jadi seorang yang naif macam tu.
Kalau ada yang suka usik dia, dia akan cakap macam ni je,
'' Haishhh, jangan lah kacau aku ''
Dia cakap macam tu sambil tunjuk jari kat muka orang tuu.
Iwan, aku ingat lagi cara kau marah sekarang.
Lepas UPSR, aku , Ida(sepupu aku) dengan Iwan suka lepak dekat taman belakang rumah kitaorang. Aku akan baca novel remaja macam tu sambil tengok Iwan dengan Ida borak borak pasal macam macam. Aku rindu nak dengar Iwan cakap,
'' Atiqah! Rajinnya baca buku ''

Bila aku dah masuk sekolah menengah, terus putus hubungan.
Aku ingat lagi,waktu tu aku Form 1 , waktu tu minggu balik.
Aku rasa seronok sangat minggu tu.
Hari tu hari Jumaat. Seronok dapat balik rumah.Hihihihihi.
Bila dah sampai rumah, aku baring baring kejap. Tengok tv lah.
Around pukul 2.30 petang macam tu, Yah telefon.
''Iqa, nampak tak banyak kereta depan rumah kita?''
'' A'ah . banyak je. Kenapa ? Ada kenduri ke?''
''Iqa, ingat tak lagi Iwan? Dia meninggal petang tadi''
'' Iwan? Professor? Sumpah kau? Jangan tipu aku wehh."
'' Tak. Aku tak tipu. Betul. Mak aku cakap ''
Aku terus letak gagang dan bagitahu mak aku. Mak aku cepat cepat siap nak pergi rumah Iwan. Mak aku ajak, tapi aku taknak pergi. Aku tak rasa aku nak pergi :(
Bila mak aku sampai rumah, aku tanya mak aku. Betul ke tu Iwan?
Then, mak aku angguk. Lagi teruk aku menangis waktu tu.
Aku rasa menyesal tak pergi tengok Iwan. Sampai hari ni aku rasa menyesal. Sungguh.

Mak aku cakap,
'' Tadi waktu mak tengok dia, dia nampak tenang je Iqa. Nampak macam tengah tidur je. Mudah mudahan tempat dia kat syurga. Hari ni dah lah hari Jumaat. Petang semalam, mak nampak je dia main basikal depan rumah. Mak dia cakap, dia demam je pagi tadi. Tiba tiba petang ni, Allah dah ambik dia ''
Iwan, InsyaAllah nanti aku ziarah kubur kau. Aku sayang kau. Al-Fatihah.
Dah dua tahun kau tinggalkan dunia ni. Dan dua tahun kebelakangan ni lah , aku cepat je menangis bila aku teringatkan kau :')
Dah. Aku dah banyak menangis. Buat yang tertanya tanya, korang dah dapat jawapannya.Boleh tolong sedekahkan Al-Fatihah untuk kawan saya?
Dah dua tahun kau tinggalkan dunia ni. Dan dua tahun kebelakangan ni lah , aku cepat je menangis bila aku teringatkan kau :')
Dah. Aku dah banyak menangis. Buat yang tertanya tanya, korang dah dapat jawapannya.Boleh tolong sedekahkan Al-Fatihah untuk kawan saya?
Al fatihah tuk kawan kak tiqah . Huhu . saya sendiri nangis . :'(
ReplyDelete